Κάποτε στα πιο μεγάλα βάθη της θάλασσας των Κοραλλιών, γεννήθηκε η Κοραλλένια μια νεραϊδογοργόνα. Είχε όμως μια στενοχώρια, γιατί δεν ήταν ορατή από τους ανθρώπους. Και τι δεν έκανε για να τραβήξει την προσοχή τους! Μάταια!
Μια μέρα τρύπωσε από ένα ανοιχτό παράθυρο σε ένα φτωχικό σπιτικό. Στο δωμάτιο ένας φτωχός τσαγκάρης μάλωνε με τον γιο του, τον Χάνς. Ο πατέρας θεωρούσε τον γιο του ονειροπόλο και προέβλεπε ότι το μέλλον θα ήταν αβέβαιο, γιατί έγραφε όλη τη μέρα παραμύθια και έβλεπε τα πάντα από την θετική πλευρά τους. Ο τσαγκάρης θύμωσε με τον Χάνς κι έφυγε από το δωμάτιο.
Σαν έμεινε μόνος του ο Χάνς χαιρέτησε την Κοραλλένια που παρακολουθούσε τόση ώρα πατέρα και γιο.
Με βλέπεις; Τον ρώτησε έκπληκτη η Κοραλλένια……

Μια ιστορία γεμάτη εικόνες. Εικόνες που ταξιδεύουν τα παιδιά σε πέλαγα βαθιά, σε πολιτείες Κοραλλένιες, σε βυθούς και σε αχιβαδοφυτείες μαργαριταριών.
Είναι ένα τρυφερό παραμύθι, ευχάριστο, αστείο και διασκεδαστικό. Μαθαίνει στα παιδιά να μην κοιτούν μόνο την επιφάνεια αλλά και το βυθό. Να μην αποζητούν δώρα ακριβά μα αυτά που τους προσφέρονται από μεγάλη αγάπη και να μην αφήνουν ποτέ το κρύο να φωλιάζει στη ψυχή τους.

Και αν αναρωτιέστε αν πρόκοψε ο Χάνς στη ζωή του, σας αποκαλύπτω πως ναι. Ξέρετε γιατί; Γιατί έβλεπε τον κόσμο από ψηλά όπως οι νεραϊδογοργόνες. Γιατί έγραψε παραμύθια για να τα διαβάζουν τα παιδιά και να ονειρεύονται, να τα διαβάζουν οι μεγάλοι και να μαθαίνουν. Κι ήταν χαρούμενος ο Χάνς γιατί αγαπήθηκε πολύ!!!